- Κουιντιλιανός
- (Marcus Fabius Quintilianus, Καλάουρις, Ισπανία, περ. 40 – 95 μ.Χ.). Ρωμαίος ρήτορας. Αφού άσκησε για ένα διάστημα το επάγγελμα του δικηγόρου, ίδρυσε στη Ρώμη σχολή ρητορικής. Έγραψε μια σύντομη πραγματεία, που δεν διασώζεται, για τα αίτια της παρακμής της ρητορικής και αξιοποίησε την πολύχρονη διδακτική του πείρα στο έργο του Institutio oratoria, σε 12 βιβλία, στα οποία πραγματεύεται το θέμα της κατάρτισης του ρήτορα, επιμένοντας στις καθαρά τεχνικές πλευρές της τέχνης του λόγου. Στο 10o βιβλίο περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων και μια περίληψη ελληνολατινικής συγκριτικής φιλολογίας, την οποία θεωρούσε μορφωτικό στοιχείο για τη διδασκαλία του ύφους. Από άποψη ύφους, ο Κ., αδυνατώντας να κατανοήσει τις μεταπτώσεις της μεγαλοφυΐας του Σενέκα, παρέμεινε προσκολλημένος στο ύφος του Κικέρωνα. Η περιφρόνησή του προς τη φιλοσοφία και η στενότητα των αντιλήψεών του –για παράδειγμα, δεν ήταν σε θέση να αντιληφθεί τη σχέση μεταξύ της στειρότητας της ρητορείας και της έλλειψης πολιτικών ελευθεριών– τον εγκλώβισαν στα όρια της σχολαστικής ηθικολογίας.
Σελίδα ενός κώδικα του έργου «Institutio oratoria» του Ρωμαίου ρήτορα Κουιντιλιανού (Βιβλιοθήκη Szechenyi, Βουδαπέστη).
Dictionary of Greek. 2013.